Τον μικρότερο αδερφό μου, Σόλων, τον ενθυμήσθε; Οχι; Ε, λοιπόν σας ζηλεύω καθότι εμείς ακόμα κε να θέλαμε είναι αδύνατον να τον ξεχάσωμεν μιας κε έχη ένα έμφυτο ταλέντον να μας βάζη σε μπελάδες! Αλλά τί να κάνομεν; Μπορή να είναι λιγάκι πολύ λοξός, αλλά είναι αδελφός μας.
Σήμερα το λοιπόν κρατώντας μιαν βαλίτσαν απεφάσισε να μας επισκευθή! Ο λόγος; Ότι τον τελευταίον μήναν απεφάσισε να ασχοληθή με την ποίησιν (αναρωτιόμεθα αν η ποίησιν θέλη να ασχοληθή μαζί του) κε μας επισκέπτηκε δια να μας διαβάση μερικά από τα ποιήματα του από την ποιητικήν του συλλογήν "Ισολογισμός 2012" . Πάρτε ένα παράδειγμαν:
ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ
Κρουτσι Κούτσι Φούτσι Κουκούτσι
Σπρότζι
Γκαπαλόπ Πλιπλί
Νομίζω πώς αυτό ήταν αρκετό δια να καταλάβετε το ύφος των ποιημάτων του. Περισσότερα δε από αυτά μπορείτε να τα διαβάσετε κε από εδώ. Δυσθυχώς ήταν τόσο ισχυρογνώμων με την ποίησην του ώσθε σε κάθε κριτική που του κάναμε, ο Σόλων μας έλεγε άσχετους κε ακαλλιέργητους επιμένοντας πως αυτόν έχουν καλέση να πάρη το βραβείο που αρνήθηκε ο Ντίνος Χριστιανόπουλος κε πως οι εξωγήινοι τον έχουνε βάλη στο μάτι δια να τον απαγάγουν! Φυσικά ουδείς μας τον πίστεψε Κε αφού το βράδυ δειπνήσαμε με μηλόπιτα φτιαγμένη από ψάρια, πεμικάν κε ξίδι (άλλη μια πρωτότυπη συνταγή της Κυρα-Φλάντζενας) τραβήξαμε δια ύπνον.
Κατά τις 12:37 μας ξύπνησε να ζήτηση κουβέρτα.
Κατά τις 12:42 μας ξαναξύπνησε μήπως έχουμε να του δώσουμε μαξιλάρι.
Κατά τις 12:44 μας είπε πώς η μαξιλαροθήκη είναι ροζ κε πώς πως το ροζ χρώμα του φέρνη φτάρνισμα.
Κατά τις 12:48 κε ενώ νομίζαμε πως κοιμήθηκε επιτέλους, μας ενόχλησε ζητώντας σφυρί, πρόκες κε σανίδες.
Κατά τις 12:50 άρχισε να καρφώνη τα παράθυρα κε τις πόρτες μας.
Όταν πήγα να δω τι συμβαίνη (αφού κατάφερα να ηρεμήσω την Κυρα Φλάντζενα που ούρλιαζε "Διώξτον νά! Διώξτον νά!", επιμένοντας να της λέω πως είναι συγγενής μας κε δεν κάνη) ο Σόλων μου είπε έντρομος δια μια ακόμα φορά δια τους εξωγήινους κε πώς αυτός ήταν ο κυριότερος από τους λόγους που ήλθε να κοιμηθή απόψε σπίτι μας.
"Ω, μικρότερε αδερφέ μου Σόλων", προσπάθησα να τον καθησυχάσω. "Μην ανησυχής. Άμα έλθουν οι εξωγήινοι να σε απαγάγουν, εγώ θα είμαι εδώ να σε προστατεύσω..."
"Μου το υπόσχεσαι;", ρώτησε πέφτοντας κλαίγοντας στην αγκαλιά μου.
"Σου δίνω το λόγο της Φλατζοπικής μου Τιμής!"
Αυτό κάπως τον ηρέμησε, έτσι ώστε κατά τις 2:33 να καταφέρουμε τελικά να πάμε όλοι δια ύπνον.
Τί να κάνομεν; Έτσι συμβαίνη με τους μικρούς αδερφούς!
Το αίμα νερό δε γίνεται φίλτατε, κουράγιο σας συνιστώ, κουράγιο και υπομονή μέχρι να τον απαγάγουν οι εξωγήινοι
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ κύριε Τρέμενς:
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας παρακαλώ δηλαδή! Προσέχετε πως μιλάτε!Ολίγον τάκτ!
Μόλις καταφέραμε να τον ηρεμήσομεν,
Dr. Φλάντζας
Θα με κάνετε να επιστρέψω από την αυτοεξορία μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαχαχαχαχαχαχα
Έτσι και επιστρέψω... μαύρο φίδι που σας έφαγε και τους δύο.
Χοχοχοχοχοχοχο.
Σεβαστέ μου πρωθυπουργέ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΠιστεύω ότι δια την όλην κατάστασιν πταίει το γεγονός ότι έχετε παραδώσει τη διάνοιά σας εξ ολοκλήρου στον ορθολογισμό αφήνοντας ελάχιστον περιθώριον δια την εκτίμησιν της καλλιτεχνίας.
Εγώ προσωπικά ως Υπουργός Εκπολιτιστικών Διαδραστικών Δράσεων και Δρωμένων δηλώνω βαθιά συγκλονισμένη από τα στιχουργήματα του Σόλωνος και προτίθεμαι να του απονείμω ένα βραβείο ΝΑ! μετά συγχωρήσεως, να το βλέπει ο Χριστιανόπουλος και να του τρέχουνε τα σάλια.
Όσο για τους εξωγήινους, αγαπητέ μου όχι μόνον ήρθαν, αλλά έχουν κωλοκάτσει και εις υπουργικούς θώκους - ορθώτατα ανησυχεί ο Σόλων.
Τί είναι αυτό το πεμικάν που βάζετε στη μηλόπιτα;
Φρικτέ κε απαίσιε Ούρμπαχ:
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν νομίζω πως θα χρειασθή αγαπητό μας άλιεν να επιστρέψετε καθότι ο αδερφός Σόλων ήτω πάντα από εκείνους που λέγανε παλαβομάρας. Επίσης μην του μιλάτε δια φίδια. Δεν θέλη φίδια! Τα φοβάται!
Ειδικώς τα Μαύρα,
Dr.Φλάντζας
Αγαπητή Υπ. Εκπολιτιστικών Διαδραστικών Δρωμένων Κε Δράσεων:
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν κε προσωπικώς αδυνατώ να καταλάβω την υψηλήν τέχνην του αδερφού Σόλωνα, πολύ ευχαρίσθως να σας τον στείλω δια να του προσφέρετε όχι απλώς ένα βραβείο ΝΑ, αλλά κε ολόκληρο βραβείο ΝΑΝΑ (βλ.Μούσχουρη) μήπως καλμάρουν κε εμάς λίγο τα νεύραν μας!
Οι δέ εξωγήινοι που αναφέρατε δύσθυσχώς δεν μας ήλθαν ουρανοκατέβατοι. Είναι ντόπιο το πράγμα!
Το δε Πεμικάν, είναι το αγαπημένο φαγητό των ινδιάνων ικανό να λυγήση το ηθικόν ενός ολόκληρου τάγματος Ιππικού με ένα κε μόνο "μπλιαχ". (Εμείς βεβαια είμασθε ποιο γενναίοι).
Μα δεν διαβάζετε Λούκυ Λουκ;
Dr.Φλάντζας