Ζήσε Το Νομοσχέδιο Σου (2/2)

 Dr.Φλ.: Δια όλους εσάς που ανοίξατε τώρα τους τηλεοπτικούς δέκτες των ονείρων σας, υπενθυμίζω πως αν κε αργήσαμε αρκετά δια το δεύτερο μέρος, ονειρεύεστε ακόμα ένα επεισόδιο του "Ζήσε Το Νομοσχέδιο Σου". Να θυμηθούμε που σας είχα αφήση την προηγούμενη φορά; Είχαμε αναγκάση τον Αντώνη Σαμαρά να ζήση ένα μήνα της ζωής του τελείως ανώνυμος μέσα στην Αθήνα με μόνα χρήματα 250€. Όμως!...Όμως, ο χρόνος στα όνειρα κυλάη με διαφορετικό τρόπο ότι στην πραγματική ζωή, οπότε ο μήνας του Αντώνη Σαμαρά τελείωσε πολύ πιο γρήγορα κε τον έχουμε ξανά πίσω στο στούντιο να μας διηγηθή την περιπέτεια του! ...Αντώνη, καλησπέρα! (Χειροκροτήματα)

Α.Σ.: Καλημέρα,Δόκτορα, πραγματικά χαίρομαι που είμαι πίσω εδώ και χαίρομαι που όλα αυτό ήταν ένας απάισιος εφιάλτης!
Dr.Φλ.: Μένη τώρα να περιμένουμε ποιος θα ξυπνήση πρώτος! (Γέλια). Λοίπον ο κόσμος περιμένη να μάθη την εμπειρία σου ως απλός πολίτης.
Α.Σ.: Οχι και απλός πολίτης! Με είχες αφήσει χωρίς χαρτιά, χωρίς ταυτότητα, χωρίς σπίτι, χωρίς κινητό  να επικοινωνήσω...τίποτα! Χειρότερα και από μετανάστη!
Dr.Φλ.: Ισχύη. Αλλά σε χειρότερο από μετανάστες οδηγής κε εσύ τους πολίτες σου. Τέλος πάντων. Να αρχίσουμε να βλέπουμε τα αποσπάσματα από την περιπετειά σου κε εσύ να μας εξηγής;
Α.Σ.: Φυσικά!
Dr.Φλ.:Να πέση το Όνειρο, παρακαλώ! 

Dr.Φλ.: Που είμεθα εδώ;
Α.Σ.: Σε ένα σουβλατζίδικο. Ένα τετράγωνο παρακάτω από κει που με άφησες (με πέταξες ουσιαστικά) έξω από το βαν. Προσπαθώ να εξηγήσω στον ιδιοκτήτη του μαγαζιού ποιος είμαι και τι μου συνέβη.
Dr.Φλ.: Σε πίστεψε;
Α.Σ.: Όχι βέβαια! Έβαλε τα γέλια! Είπε οτι αποκλείεται να είμαι ο Αντώνης Σαμαράς γιατί αυτή τη στιγμή ο Σαμαράς μιλάει στην τηλεόραση!

Dr.Φλ.: Α, ναι! Ο Παπακαλιάτης! (Χειροκροτήματα).
Α.Σ.: Ο Παπακαλιάτης είναι;
Dr.Φλ.:Για να μην δημιουργηθούν υποψίες. Κάπως έπρεπε να γεμίσει το κενό του πρωθυπουργού στην βουλή κε στην τηλεόραση.
Α.Σ.:Με έναν ηθοποιό; Με αντικαταστήσατε με έναν ηθοποιό;
Dr.Φλ.:Έναν δημοφιλή ηθοποιό! Που να αρέση στα κοριτσάκια. Είμαστε χαρούμενοι που ο Χριστόφορος δέχθηκε να παίξη είς  την εκπομπήν μας!

Α.Σ.: Πως καταφέρατε να τραβήξετε τόσο κοντινό πλάνο χωρίς να σας πάω χαμπάρι;
Dr.Φλ.:Με τηλεφακό. Τραβάγαμε από την Θεσσαλονίκη! 
Α.Σ.: Εδώ με βλέπετε, ύστερα από πολλές μάταιες προσπάθειες να βρω κάποιον να με πιστέψει. Σκέφτομαι τι θα μπορούσα να κάνω και πώς θα περνούσα το βράδυ μου. Λεφτά να κοιμηθώ σε κάποιο ξενοδοχείο είχα, δεν είχα όμως ταυτότητα για να τους δείξω. Αγόρασα μια τηλεκάρτα να επικοινωνήσω με την οικογένεια μου, το σπίτι μου, αλλά δεν με συνέδεαν γιατί δεν πίστευαν ότι είμαι εγώ! Δεν θυμόμουν καν τα κινητά τους...

Dr.Φλ.:Να δούμε παρακάτω; Τι συνέβη εδώ;
Α.Σ.: Μου την έπεσαν τα παλικάρια της Χρυσής Αυγής! Και σοκάρομαι που δείχνετε αυτές τις σκηνές!

Dr.Φλ.:Ως εκπομπή πρέπη να δηλώσω οτί καταδικάζομεν την σωματικήν βίαν είς όποιον Πρωθυπουργόν κε αν κατευθύνεται!

Α.Σ.:Δεν ήταν ακριβώς αυτή η απάντηση που περίμενα, αλλά ευχαριστώ (μάλλον). Δεν μου επιτεθήκαν πάντως επειδή με κατάλαβαν. Μου επιτεθήκαν επειδή πίστεψαν οτι είμαι κάποιος άστεγος ζητιάνος...

Dr.Φλ.: Φαντάζομαι οτί οι αστυνομικές αρχές θα βοήθησαν να βρεθούν κε να τιμωρηθούν!  Έτσι δεν είναι; Η αστυνομία δεν είναι εκη δια να διατηρούνται οι νόμοι;
Α.Σ.:Ου,ναι!... Μπάτσοι, Γουρούνια, Δολοφόνοι! Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι τράβηξα!
Dr.Φλ.:Σε συνέλαβαν όπως βλέπω.
Α.Σ.: Για "Διατάραξη Κοινής Ησυχίας"  και " Παρεμπόδιση Διαλείμματος Καφέ Και Τυρόπιτας!" ...Επειδή τους απασχόλησα για να ζητήσω βοήθεια από τους Χρυσαυγήτες που με κυνηγούσαν!

Α.Σ.: Στο αστυνομικό τμήμα προσπάθησα άλλη μια φορά να τους εξηγήσω ποιος είμαι, που όχι μόνο έπεσε στο κενό, αλλά δεν μου αφήσαν καν το δικαίωμα να τηλεφωνήσω στον Δένδια που με γνωρίζει! Ούτε καν δακτυλικά αποτυπώματα δεν πήραν να επιβεβαιώσουν την ταυτότητα μου.  Όσο για την συμπεριφορά τους...
Dr.Φλ.:Καταλαβαίνω. Πόσες ώρες έμεινες μέσα;
Α.Σ.: Κανα 24ωρο χωρίς να μου απαγγείλουν κατηγορίες. Και αφού μου κατασχέσαν τα χρήματα με αφήσαν να περιπλανηθώ στους δρόμους...

Dr.Φλ.:Νομίζω πως εδώ αρμόζη κι η κατάλληλη μουσική που έχουμε διαλέξη, έτσι;

Α.Σ.: Εδώ είμαι δυο μέρες μετά.Τόσο απελπισμένος που αρχίζω και ψάχνω τα σκουπίδια για κανένα πεταμένο σάντουιτς ή για κάτι που  θα μπορέσω να το πουλήσω προκειμένου να επιβιώσω. Είχα χάσει κάθε  ελπίδα.  Δεν ήξερα  αν αυτό που ζω θα κρατούσε μόνο ένα μήνα ή το υπόλοιπο της ζωής μου."Έτσι νιώθουν τελικά οι Έλληνες;" σκέφτηκα. "Σαν να τους τα έχουνε πάρει ακόμα και την ζωή τους;" .Τότε ήταν που βρήκα  εκείνο το σκοινί αποφασίζοντας να το περάσω στο λαιμό μου.
Dr.Φλ.: Εκή κάπου έπρεπε να σταματήσουμε το παιχνίδι κε να σε φέρουμε πίσω.Πάντως κάτι μου λέη οτι πήρες ένα καλό μάθημα σχετικά με το πώς το αντιμετωπίζη ο κόσμος όταν από την μία του λες οτί βγαίνουμε από την Κρίση κε από την άλλη με τα νομοσχέδια σου τον αναγκάζης να περάση την θηλιά στο λαιμό.Το παιχνίδι τελείωσε. Θα ήθελες να πης τώρα κάτι στον ελληνικό λαό που σε παρακολουθή;
Α.Σ.: Ναι. Θα ήθελα να του πω---

"Δωρόθεε!...Ε! Δωρόθεε!" , με σκούντηξε η κυρα-Φλάντζενα βγάζοντας με από τον ύπνο. "Έχω μεταφυσικές αγωνίες! Τι θα γίνει αν βάλουν βόμβα στο μαγαζί της μοδίστρας μου; Αν η χώρα πέσει όμηρος των απεργών μέσων μαζικής μεταφοράς; Άμα κάνω το λάθος να περάσω έξω από μια Κατάληψη και μου ρίξει μολότοφ ο αναρχικός του ΣΥΡΙΖΑ; Μπορεί να πέσω σε κώμα επειδή εισέπνευσα αιθαλομίχλη από την μόλυνση των αναμμένων τζακιών και όταν ξυπνήσω να έχει καταλάβει την εξουσία το ΚΚΕ και ο Τσίπρας...Τί να κάνω;"
"Συνέχισε να βλέπης Πρετεντέρη! Αυτός ξέρη να σου πη!", της απάντησα γυρίζοντας από το άλλο πλευρό.

Κε έτσι ποτέ δεν εμάθαμε τι θα έλεγε ο Αντώνης Σαμαράς στον ύπνον μας. (αν κε φανταζόμασθε). Σημασία βέβαια έχη τι θα πη εις το ξύπνιο μας. Από το ονειρικόν  επιτελείον του "Ζησε Το Νομσχέδιο Σου" κε  εμένα τον Dr. Φλάντζα σας ευχόμαστε Όνειρα Καλά - τουλάχιστον μέχρι να τα φορολογήσουν! Γεια σας!