Οι Αθεοι του Σύριζα ξαναχτυπούν!

Ανοίγουν το Τριώδιο κε καίνε το διόδιο!

Σάββατο 11 Ιουνίου 2011

Η νήσος του Δρος Γαπώ

Θέλω να σας διηγηθώ ένα περίεργον όνειρο που είδα:
Ονειρεύθηκα πως μιαν μικρήν βάρκαν με έβγαλε εις μίαν παράξενην νήσον ολίγον δεξιοτέρως απο την ψιλοτάκουνην μπότα της Ιταλίας. Εκή, εις τα παράλια με υποδέχτηκαν δύο ανθρωπόμορφα πλάσματα. Μου κάναν πάρα πολύ μεγάλην εντύπωσιν καθότι είχαν πάνω τους κάτι από χοίρους .
"Φεύγα από δω! Απαγορεύεται το συνεβρίσκεστε!", είπαν.
"Μα είμαι μόνος μου",απάντησα.
"Δεν κατάλαβα; Κάνεις αντίσταση κατά της Αρχής;"
"Δια οποία αντίσθαση ομιλείτε;"
"Θες ξύλο; Έχουμε μάρτυρες! Θα σε πάμε μέσα για εξύβριση κε παρεμπόδιση δικαιοσύνης, ρε! Έλα μαζί μας!"


Χωρίς να είμαι ιδιαιτέρως πρόθυμος δέχθηκα να τους ακολουθήσω στα ενδότερα της νήσου δια να γνωρίσω όπως μου είπανε τον αφέντη τους. Αφού με οδήγησαν εις μιαν μεγάλην έπαυλην, με βάλανε σε μίαν αίθουσαν κε μου γρυλίσαν να περιμένω. Μετά από λίγο εμφανίστηκε ένας κύριος με χαρακτηρισθικά σοσιαλιστή συνοδευόμενος από δύο ανθρωπόμορφους σκύλους που με πλησιάσαν δια να μυρίσουν τα αχαμνά μου.
"Συγνώμη για την καθυστέρηση", είπε, "αλλά αφηνίασαν πάλι οι ανθρωποκότες με τα ανθρωποπρόβατα κε έπρεπε να πάω να τα καθησυχάσω. Ονομάζομαι Δρας Γαπώ. Κάλως ήρθατε στο νησί μου", μου πρότεινε την χείρα του.

"Εχω ακούση δια εσάς, συνάδερφε", είπα. "Πώς είσασθε ένας διακεκριμένος επιστήμων, όπως κε εγώ. Μόνο που δεν φαντάσθηκα ποτέ οτί θα σας συναντούσα ολομόναχον είς αυτήν την νήσον."
"Μα δεν είμαι ολομόναχος", απήντησε. "Έχω όλα αυτά τις δικά μου δημιουργήματα να με υπηρετούν και να με αγαπάνε", είπε χαϊδεύοντας τα σκυλόμορφα πλάσματα στο κεφάλι. "Θα καθήσετε να φάτε μαζί μας, δόκτορα;"
Πεινασμένος κε ταλαιπωρημένος από το ταξίδιον καθώς ήμουν, δέχθηκα. Το δείπνον ήτω πραγματικώς πλούσιοπαροχον . Ο Δόκτορ διέταξε μάλιστα τους σκυλόμορφους να φέρουν από μέσα την τηλεόρασιν δια να βλέπομεν όσην ώρα τρώμε την έγκυρη κε σωστήν ενημέρωσιν. Αριστερά της τηλεοπτικής οθόνης υπήρχε ένα πτηνόμορφο πλάσμα το οποίο κατέκρινε πώς η νέα επίθεση κουκουλοφόρων αιλουροειδών φέρνη το χάος εις στο νησί.

"Ο Νιαούριζα! Ο Νιαούριζα!", γάβγισε το μεγαλόσωμον σκυλόμορφον πλάσμαν. "Φέρτε μου να δαγκώσω έναν νιαουριζαίο!"
"Νιαούριζα! Νιαούριζα! Γίπ, γίπ, γίπ!", συμπλήρωσε χοροπηδώντας το μικρότερον σκυλόμορφον.

"Δυστυχώς" , είπε απογοητευμένος ο Δρ Γαπώ, "τα αιλουροειδή δεν εκπαιδεύονται εύκολα κε προκαλούν ακόμα προβλήματα στο νησί με την ανυπακοή τους. Θα πρέπη να στείλω πάλι τον Γαβγακωνστίνου να καθησυχάση τα ένστικτά τους."
"Καλά άκουσα προηγουμένως; Είπατε πώς δικά σας είναι αυτά τα δημιουργήματα; Ερωτώ απο καθαρά επιστημονικόν ενδιαφέρον καθότι μου φαίνεται απίστευτο που κατορθώσατε. Να πάρετε δηλαδή τα ζώα του νησιού κε να τα μετατρέψετε είς ανθρώπινα όντα."
Ο Δρας Γαπώ έμεινε ολίγον σκεπτικός.
"Χμμ, αγαπητέ, συνάδερφε...δεν έγινε κε ακριβώς έτσι", απάντησε. "Αλλά μετά από αυτά που είδατε δικαιούσθε να ακούσετε όλη την ιστορία από την αρχή."
"Θα μου έκανε μεγάλην τιμήν!"
"Ακούστε λοιπόν. Αηδιασμένος από τον πολιτισμό που δεν μπορούσε να δεχτεί τις σοσιαλιστικές μου ιδέες, έφτασα σε αυτό το νησί να συνεχίσω τα πειράματα μου. Πολύ σύντομα όμως ανακάλυψα πώς το νησί είχε δυστυχώς λιγότερα ζώα από ανθρώπους. Κε οι άνθρωποι όπως γνωρίζετε δεν γίνονται εύκολα πειραματόζωα, ούτε μπορούν να σε υπακούσουν τόσο εύκολα όσο τα ζώα. Όμως δεν το έβαλα κάτω. Δούλεψα πολύ, πειραματίστηκα με το γενετικό υλικό του ΔΝΤ, πέρασα νόμους, επέβαλα σκληρά μέτρα μέχρι που τελικά κατάφερα να έχω όσα ζώα χρειαζόμουν! "
"θέλετε να πείτε", απάντησα σοκαρισμένος, "πώς όλα αυτά τα πλάσματα που βλέπω ήταν κάποτε άνθρωποι κε όχι ζώα;"
"Ακριβώς! ", απάντησε ενθουσιασμένος. "Δεν είναι καταπληκτικό; Ενώ αρχικά ήταν άνθρωποι που συζήταγαν, μοίραζαν ιδέες κε απόψεις οι οποίες πολλές φορές ήταν επικίνδυνες ή ζημιογόνες για μένα, τώρα που τους ξαναγύρισα σε ζώα είναι ποιο εύκολο να με υπακούσουν! Κοιτάξτε από παράθυρο τι κατάφερα όλα αυτά τα χρόνια! Οι μισοί να είναι πρόβατα κε οι άλλοι μισοί κότες. Σοσιαλισμός στην πράξη!"

"Βλέπω όμως κε καποιούς που δεν είναι πρόβατα ή κότες που ομοιάζουν περισσότερο με όνους", απάντησα.
"Αυτοί είναι διάφοροι ξένοι που ήρθαν στο νησί μας! Τους μετέτρεψα σε υπάκουα γαϊδουράκια να τους φορτώνω τις σκληρές δουλείες, να αντέχουν το ξύλο, ενώ άμα κάτι γίνη στραβά να ρίχνω πάνω τους όλη την ευθύνη!"
"Μα είναι φοβερά όλα αυτά!", φώναξα εκνευρισμένος.
"Καθόλου! Τώρα όλα λειτουργούνε τέλεια! Θυμάστε τους γουρουνόμορφους που σας φέρανε εδώ; Αυτοί κρατάνε την Τάξη. Δέν θα μπορούσαν να το κάνουν τόσο εύκολα αν ήταν άνθρωποι κε προβληματιζόνταν αν κάθε φορά κάνανε το σωστό ή το λάθος. Όπως κε οι σκυλόμορφοι που έχω στην υπηρεσία μου. Κάποτε ήταν υπουργοί. Φέρναν αντιρρήσεις. Δημιουργούσαν διχόνοιες. Ενώ τώρα είναι υπάκουοι του αφεντικού τους σαν σκυλιά. Μπόρεσα να ελέγξω τα Μέσα Μαζικής Ενημερωσης κε τους δημοσιογράφους μετατρέποντας τους από "τέταρτη εξουσία" που μπορή να ρίξη κυβερνήσεις, σε πτηνά που μεταφέρουν στον κόσμο αυτό που θέλω εγώ να ακούση!"
Έκανε μια πάυσις. "Θέλετε κε άλλο κρασί, συναδερφε;", είπε γεμίζοντας το ποτήρι μου συνεχίζοντας την διήγηση ανεξαρτήτως αν εγώ είχα αρχίση να θυμώνω.
"Αυτά που δεν κατάφερα να ελέγξω ακόμα είναι τα πλάσματα που ενώ αρχικά προοριζόταν για κότες ή πρόβατα άρχισαν να εξελίσσονται από μόνα τους σε αιλουροειδή χωρίς να επέμβω. Κε αυτό είναι πολύ επικίνδυνο γιατί αρχίσαν να πολλαπλασιάζονται από μόνα τους! Φοβάμαι μήπως μου ορμήξουν καμία μέρα να με κατασπαράξουν μαζί με τα σκυλιά μου."
Τότε άρχισα πραγματικά να μην νιώθω καλά. "Το κρασί" ,είπα "μάλλον με ζάλισε το κρασί..."
"Όχι, φίλτατε συνάδερφε", μου απάντησε σαρκαστικά. "Το κρασί είναι εντάξει. Για να είμαι ειλικρινής, πράγμα που δεν συνηθίζω, αυτό που σας ζάλησε κε θα σας κοιμήση σε λίγο είναι το υπνωτικό που έριξα μέσα!"
"Γιατί;" είπα κε λιποθύμησα.
'Οταν συνήθλα διαπίσθωσα εβρισκόμουν δεμένος εις κάποιο έδρανον ενώ δίπλα μου βρισκόταν ο Δρ.Γαπώ κρατώντας πάνω από το κεφάλι μου διάφορα χειρουργικάν εργαλείαν.


"Που εβρίσκομαι;", ρώτησα ταραγμένος.
"Το ονομάζουμε Βουλή του Πόνου-Εκεί Που Παίρνονται Οι Αποφάσεις, αγαπητέ συνάδερφε. Βλέπετε έμαθα τα πάντα για σας. Έμαθα οτι δεν ήρθατε τυχαία στο νησί. Πως είσαστε ένας από αυτούς τους ανώνυμους μπλογκερ που μόνος σας σκοπός είναι να συκοφαντείτε, να βρίζετε κε να γράφετε εναντίον μου. Αυτό δεν μου αρέσει."
"Μα...τι θα μου κάνετε;"
"Θα σας κάνω μία εγχείρηση πάνω από τα ρούχα! Δηλαδή με μια τροπολογία που θα περάσω θα σας μετατρέψω σε επώνυμο ψάρι. Έτσι θα ξέρω κάθε στιγμή ποιος είστε και τι γράφετε ώστε να να μπορώ να σας ψαρέψω με τους γουρουνόμορφους άμα μείνω δυσαρεστημένος."
"Αυτό δεν μπορείτε να το κάνετε!", φώναξα."Έχουμε δικαίωμα να εκφραζόμαστε ανώνυμα!"
"Όχι πλέον, αγαπητέ συνάδερφε, όχι πλέον!"

...

Κε εις αυτο το σημείον εξύπνησα καταιδρωμένος από τον εφιάλτη προσπαθώντας να αναλογισθώ τι σημαίναν όλα αυτά τα σημεία κε τέρατα που ονειρεύθηκα. Μέχρι αυτήν την στιγμήν όμως αδυνατώ να βρώ κάποιαν ερμηνίαν. Κε ίσως θα είναι η πρώτη φορά που εγώ, "Ο Dr.Φλάντζας Συμβουλεύη" θα χρειαστή να ζητήσω τας δικάς σας συμβουλας ή ερμηνιάς.

2 σχόλια:

Που πονάτε, παρακαλώ;