Πες το κε θα γίνη!

Μία από τας αγαπημένας ενασχολήσεις των ιστολόγων όταν δεν πετούν καπάκια στο βαρέλι μέχρι να ωριμάση το ουίσκι τους, είναι οι ανάρτησεις των λέξεων ή φράσεων-κλειδιών όλων εκείνων που τους αναζήτησαν μέσω Γούγλη ή που συμπτωματικά πέσανε πάνω τους ψάχνοντας κάτι άλλο. Κε επειδή νομίζω πως ήρθε το κάλεσμα της δικής μου φύσις να αντεπεξέλθω, θα το πράξω με μίαν μικρήν διαφοράν: Να προσπαθήσω να εκπληρώσω τις ανομολόγητες αναζητήσεις τους.

Επι του πρακτικού: Ο παραπάνω κύριος (ή κυρία), έβαζε επιμόνως κε εν αγωνίως μέσω Γκούκλη την φράσιν "ονειροκριτης σκατα". Τόσο λυπηθηκαμε την αγωνίαν του κυρίου (ή της κυρίας) οπού δια να σταματίση να ψάχνη άδικα βρήκαμε το παραπάνω δερματόδετο κε πολυτελείας εγχειρίδιον το οποίο ευελπισθούμε να του (της) λύση όλα τα προβλήματα.

Ο επόμενος σίγουρα ανοίκη είς τον ακαδημαϊκον χώρον διατί πώς αλλιώς να εξηγήσω την αναζήτισιν του αλλοδαπούς "brain anatomy" με το οποίαν βρέθηκε εις το ιστολόγιον μου. Εκτός κι αν γνώριζε οτι κατέχω ένα πίνακα μοναδικής αξίας που παρουσιάζη τον επίσης δόκτορα προ-προ-προ-προπάππου μου εν ώραν διδασκαλίας μιας εγκεφαλικής ανατομίας. Οπως κε να έχη, του τον παρουσιάζομεν.

Εις το "εκρησεισ απο την μητη" δυσκολευθήκαμε. Δεν ήτω μόνο η ολόσωστην ορθογραφίαν που μας τράβηξε, αλλά κε το απίστευτον επιστημονικόν του πάθος δια την διερέυνησιν ενός τόσο εξειδικευμένου τομέα της ρινολογίας. Εμείς, δια να μην μείνη ποτέ άλλοτε παραπονεμένος, πήραμεν την δικήν μας, την σκαλίσαμεν, την σκαλίσαμεν, την σκαλίσαμεν όσο περισσότερο μπορούσαμε είς βάθος, εξορύσσοντας τας δικάς μας εκκρίσεις επί του γραφείου μας. Ελπίζω μόνον να μην εννοούσε "Εκρήξεις απο την μύτη" διατί εκή θα δυσκολευόμασθαν πραγματικά.

Η αναζήτησις "η lili ειπε" θαρρώ πως έχη κάτι από τους χρησμούς της Πυθίας. Αφηρημένο κε αόρισθον καθώς είναι ετσι που ο καθής δίναται να δώση την δική του ερμηνείαν κάλλισθα θα μπορούσε να χαρακτηρισθή κάτι σαν το "Εν Τούτο Νίκα" των αναζητήσεων. Ποιά είναι η lili, τί είπε η lili, σε ποιόν το είπε η lili κε διατί είπε αυτό που είπε η lili (κε όχι κάτι άλλο), είναι κάτι που δεν θα μάθουμε ποτέ. Σημασίαν έχη οτί η lili είπε, κε αμαρτίαν εξομολογουμένην ουκ έστιν αμαρτίαν. Εμείς μία φοράν δια να είναι ενήμερη η πολιτικήν ηγεσίαν, το κοινοποιήσαμεν στην Εφημερίς Της Κυβερνήσεως.

Ο επόμενος, πρέπη να μπήκε εις το ιστολόγιον μου ψάχνοντας τον μακρυνόν μου συγγενήν εκ Αστεριξογαλλίας, έφόσον εις την αναζήτησιν του έγραψε "fr φλάτζας" (δηλ. french Φλάντζας). Λυπόμεθα πραγματικά που τότε δεν ημπόρεσε εις εκείνην την αποφράδαν αναζήτησιν του να τον βρη, οπότε δια να επανορθώσω, τηλεγράφησα εις τον συγγενήν να μου στείλη μίαν φωτογραφίαν του. Εδώ τον βλέπομεν με φόντο το σπίτι του.

Τέλος, υπάρχουν ρητορικάν διλήμματα στην ζωήν, όπως: Ή Ταν ή Επί Τας. Ελευθερία ή Θάνατος. Αλήθεια ή Θάρρος. Μπύρα ή Κάιζερ. Μέχρι τα πιο πρόσφατα: Πασόκ ή Βαρβαρότητα. (Αν κε μάλλον εις το συγκεκριμένο πρέπη να είναι τυπογραφικόν λάθος οπότε διαβάζετω Πασόκ, η βαρβαρότητα...Τέλος πάντων). Ισως όμως το σημαντικότερον, μεγαλύτερον κε βαθύτερον (δίλημμαν-μην πάη ο νους σας εις το πονηρόν) από όλα αυτά είναι εκείνο από τας αναζητήσεις σας: Το "αξιότημε ή αξιότιμε". Πράγματι, κύριοι! Ιδού η απορία, όπως μονολογή κε ο 'Αμλετ. Οπότε εδώ τραβάω μίαν γραμμήν (έκ της αναρτήσως, οχι εκ των ρουθουνιών μου-μην ξαναπαρεξηγηθούμε) λέγοντας πώς προσωπικώς δυσκολεύομαι να απαντήσω στον φιλοσοφημένο αναζητητή μου...

Δεν μπορώ! Κωλύομαι! Βοήθεια! Το βασίλειον μου δια έναν Μπαμπινώτη!