Μας συγχωρείτε, κύριε Λοβέρδο! Μετά από μια τέτοιες δηλώσεις δεν μπορέσαμε να συγκρατηθούμεν!
Οι Αθεοι του Σύριζα ξαναχτυπούν!
Ανοίγουν το Τριώδιο κε καίνε το διόδιο!
Τετάρτη 25 Ιανουαρίου 2012
Κυριακή 15 Ιανουαρίου 2012
Με την Χορωδίαν του Λουκά Παπαδήμου
Κε όμως είναι αλήθειαν! Η (γκούχου-γκούχου) Κυβέρνησιν Λουκά Παπαδήμου οργανώνοντας μίαν χορωδίαν έκδωσε το πρώτο της σιντίον τραγουδώντας γνωστάς διασκευάς (κατα το "Παρασκευάς") από γνωστούς καλλιτέχνας όπως Λουκιανός Κηλαηδόνης, κ.α. δια καθαρά φιλανθρωπούς σκοπούς προκειμένου να σωθούν τα φτωχά παιδάκια της Τρόϊκας. Εδώ, παρουσιάζωμεν το πρώτο βιντεοκλίπ της Χορωδίας Παπαδήμου με τίτλο "Τα Νέα Μέτρα".
ΚΕ ΕΔΩ ΤΟ ΛΙΜΠΡΕΤΟ!
Θα σας τρομάζουν τα νέα μέτραΘα σας τρομάζει εσάς ο Μπένυ ο Υπουργός,
Εδώ τρομάξατε τόσο και τόσο
Όταν σας είπε πως θα σας κλείσει το φως.
Θα σας τρομάξουν τα νέα μέτρα
Θα σας τρομάζει εσάς ο Πάγκαλος μωρέ,
Θα σας τρομάξουμε τόσο και τόσο
Ούτε στους δρόμους δεν σκάτε για καφέ.
Εδώ σας στείλαμε δυνάμεις με τους μπάτσους
Και σας δεχθήκανε με χημικά,
Κι όταν σας βάλουμε τεκμήριο τον κώλο
Θα φοβηθείτε και το ξέρετε καλά.
Θα σας τρομάξουν τα νέα μέτρα,
τα καταπίνετε σιγά σιγά,
εδώ πληρώσατε τόσα και τόσα
Ας φοβηθείτε κι άλλο τα χαράτσια αυτά.
Εδώ σας κλείνουμε κοτζάμ επιχειρήσεις
Και βγάλαμε άνεργους στην αγορά,
Κι όταν σας λέμε πως δεν πάμε σε εκλογές,
Εσείς φοβάστε και το ξέρουμε καλά.
Θα σας τρομάξουν οι απαγορεύσεις,
σιγά σιγά, θα απαγορέψουμε να ζεις
εδώ μηνύσαμε τόσους και τόσους
κι όμως καρφάκι δεν μας καίγεται να δεις!
Πέμπτη 12 Ιανουαρίου 2012
Εγώ έκλεψα τον Πικάσσο!
Αποδεικνύοντας με το ΣΗΜΕΡΙΝΟΝ φύλλον της Espresso (12/1/2012) |
Θα με ρωτήσετε φυσικά πώς είναι δυνατόν ένας Επιστήμων Ιατρός κε Δόκτορας να γίνη ξαφνικά ένας Μαιτρ του Εγκλήματος. Παντώς σε ότι αφορά την συγκεκριμένην κλοπήν αποδείχθηκε πώς δεν ήτω κε τόσο δύσκολον! Να εξηγηθώ:
Τα πάντα άρχισαν κάποιας βδομάδας πιο πριν όταν διαφωνούσα με την συμβίαν μου που έλεγε οτί σε μίαν χώραν όπως η Καραγκιοζλάδα, είναι πιό εύκολο να κλέψεις ένα πακέτο τσίχλες από το περίπτερο από το να κλέψεις πίνακα του Πικάσσο μέσα από την Εθνική Πινακοθήκη τους. Μεταξύ αστείου κε σοβαρού λοιπόν βάλαμε το στοίχημα: Η Κυρα-Φλάντζενα θα έκλεβε ένα πακέτο τσίχλες από κάποιο περίπτερο της επιλογής της κε εγώ τον Πικάσσο μέσα από την Εθνικήν Πινακοθήκην της Καραγκιοζλάδος. Όποιος έχανε θα έπρεπε να καθαρίζη το κλουβί του κου Λεό δια έναν μήναν!
Όπως αποδείχθηκε εις την πράξην, είχα κε πάλι δίκιο! Διότι σε μίαν μπάχαλον χώραν όπου μπορή επί παραδείγματος ένας πρώην υπουργός να οδηγή δίχως δίπλωμαν, να πατάη τους αστυνομικούς που πάνε να τον γράψουν, λέγοντας "ξέρης ποιός είμαι εγώ, ΡΕ;" κε να αφήνεται την επομένη ελεύθερος μιλώντας δια τον ηρωισμόν του στα κανάλια, σε μίαν μπάχαλον χώραν λέγω όπου φτιάχνεται υποτίθεται μιαν (γκούχου-γκούχου) κυβέρνησιν συνεργασίας ώστε να οδηγήση την χώραν σε εκλογές αλλά αφού στρογγυλοκαθήση τους λέη "δεν είναι καιρός δια εκλογολογίες", σε μίαν μπάχαλον χώραν επαναλαμβάνω που συλαμβάνη παπούδες κε γιαγιάδες που απλώς γουχάρουν τον Πρόεδρο "προσβάλοντας τους θεσμούς" (χα!), σε αυτήν την μπάχαλον χώραν το λοιπόν, είναι απολύτως φυσικό να μπορής να πράξης αυτό που δεν μπορής να πράξης σε καμία άλλη χώρα που έχη ένα μουσείο ή μιαν πινακοθήκην της προκοπής με Πικάσσο κε Μοντριάν που τους προστατεύη με νύχια κε δόντια: Να μπής μέσα, να αφοπλίσης τον συναγερμόν, κε εκτοτε να πάρης τους πίνακες δια το σπίτι σφυρίζοντας κλέφτικα!
Έτσι λοιπόν, εκέρδισα το στοίχημαν. Κε αφού πάω να πάρω την συμβίαν μου που την κρατάνε χειροπόδαρα εις την ΓΑΔΑ, θα της δώσω να καθαρίζη το κλουβί του παπαγάλου μου δια ένα μήνα. Αυτό όμως που δεν κέρδισα είναι ο πίνακας του Πικάσσο, συν τα υπόλοιπά έργα που πήρα καθότι ξέροντας πως τέτοια έργα ανήκουν είς τον ανθρώπινον πολιτισμόν κε όχι στην οικίαν του Dr. Φλάντζα, πρέπη να επιστραφούν. Φυσικά δεν έχω παρά να ξαναπάω στην Πινακοθήκη, ξαναφοπλίσω το συναγερμόν, να επιστρέψω τους πίνακες στην αρχικήν τους θέσιν κε να φύγω σαν κύριος χωρίς ο φύλακας με πάρη δια άλλη μια φορά χαμπάρι. Τόσο απλά...
Κυριακή 8 Ιανουαρίου 2012
Δια την Τιμήν κε την Υπόληψιν του κου Π.
Σήμερα κε ενώ διάβαζα την καθιερωμένην μου εφημερίς ήλθε να με επισκευθή εις το ψυχαναλυτικόν μου ντιβάνι ένας συχνός μου ασθενής (που δια δεοντοπαραλογικούς λόγους θα τον ονομάσουμε κο Π. κε θα καλύψουμε τα μάτια του στην παρακάτω φωτογραφίαν) κατακυριευμένος από τον φόβον οτι πρέπη να σώση την τιμήν κε την υπόληψίν του. Ο φόβος του άρχισε πιο συγκεκριμένα από ότι μου είπε από κάποιο όνειρο το οποίο είχε δη. Του είπα οτι είχε τρία τέταρτα χρόνο δια να μου το διηγηθή, όσην ώρα θα χρειαζόμουν δηλαδή δια να λύσω το σταυρόλεξο της εφημερίδος.
"Ονειρεύτηκα οτι πέθανα...", άρχισε.
"Μμμ...Πάρα πολύς κόσμος έχη δη το ίδιο όνειρο!"
"Ορίστε;"
"Τίποτα...Συνηθισμένο όνειρο, λέω! Να βλέπη κάποιος οτί πεθαίνει! Συνεχίσθε..."
"Καθώς ανέβαινα λοιπόν στον ουρανό κοιτάζω κάτω κε βλέπω την μεγαλειώδη πομπή προς τον Μνημειώδες Τάφο που μου είχανε χτίσει στο κέντρο των Αθηνων. Ο κόσμος έκλαιγε που με είχε χάση..."
"...Έχη μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του... "
"...Παρακαλώ;"
"Οχι, λύνω ένα σταυρόλεξο. Αρχίζη από Μ με 11 γράμματα."
"Ματαιόδοξος;"
"Προοδεύωμεν...Προχωρήσθε..."
"Να σας πω την αμαρτία μου, μου άρεσε. Κυρίως στο σημείο που έπρεπε να θυσιαστούν μαζί με μένα κε δύο εκατομμύρια δημοσιογράφοι..."
"Δύο εκατομμύρια, είπατε;"
"Εεεε...20 δημοσιογράφοι ήθελα να πω! Γιατί να πω δύο εκατομμύρια; Αφού δεν υπάρχουν δύο εκατομμύρια δημοσιογράφοι! Υπάρχουν δύο εκατομμύρια δημοσιογράφοι;"
"Χμμμ....Να επανέλθουμε αργότεραν στο λάπσους που κάνατε κε την επιμονή σας να επαναλαμβάνετε συνεχώς τις λέξεις 'δύο εκατομμύρια'...Θέλετε να συνεχίσθε; "
"Ανέβαινα κε ανέβαινα λοιπόν προς τα πάνω, μέχρι που φτάνω μπροστά από ένα μαρμάρινο γραφείο περικυκλωμένο στα σύννεφα. Κε πίσω από αυτό ποιος νομίζετε οτι με περίμενε κοιτώντας με, με σαρδόνιο χαμόγελο;"
"Ο...Θεός;"
"Ο Μαρξ!"
"...Ωχ, αμάν!"
"Αυτό είπα κε εγώ! μόλις Τον είδα!"
"Λοιπόν; Λοιπόν;"
" 'Μμμμνα σας εξηγήσω', Του λέω. 'Δέν χρειάζεται να μου εξηγήσης τίποτα', με διακόπτη κε ανοίγη το τεράστιο Βιβλίο που είχε μπροστά Του. 'Ολα είναι γραμμένα εδω μέσα!'. 'Οοοόλα;', τον ρωτάω; 'Οοοοόλα', μου απαντάη..."
"Θα πρέπη να είχε πόλλούς τόμους αυτό το Βιβλίο. Συνεχίσθε..."
" 'Βλέπω', μου λέη, 'οτί ανησυχείς για την Ψυχή σου. Δηλαδή την Τιμή κε την Υπόληψη σου. Διαβάζω εδώ πώς πολύ παλιά είχες χαρακτηρήση καλλιτέχνες που φωνάζανε για τον Οτσαλάν σου ως κουραμπιέδες κε κουραδόμαγκες. Επίσης χαρακτήρισες φασίστες κε μαλάκες με μεγάλη ευκολία τους αγανακτισμένους, ασχέτως αν κάποτε μπορή να σε στήριξαν' . Γυρίζη σελίδα κε συνεχίζη: 'Είπες κοπρίτες τους δημοσίους υπαλλήλους. Πώς τα Φάγατε Όλοι Μαζί. Μέχρι κε τους αντιπάλους σου τους έβγαλες δολοφόνους που θέλουν να σε καθαρίσουν! Κε αφού αμαύρωσες την Τιμή κε την Υπόληψη όλων των άλλων ανθρώπων κε όσων δεν πήγαιναν με τα νερά σου, θυμήθηκες ξαφνικά την δική σου Τιμή κε Υπόληψη μοιράζοντας εξώδικα, μηνύσεις κε αγωγές δεξιά κε αριστερά σε όσους σε είχανε κακοχαρακτηρίση ή σατιρίση!' "
"Χμμμ...Τα δύο εκατομμύρια που λέγαμε, δηλαδή!"
"Κλείνη τότε το Βιβλίο με μια κίνηση κε μου λέη: 'Μετά από αυτά, τι πιστεύης; Έχη σωθή η Ψυχή σου;' 'Βεβαίως!', Του λέω. 'Γιατί κανής δεν έχη το δικαίωμα να προσβάλη κε να διασύρη την Τιμή κε την Υπόληψή μου!'. Τότε δόκτορα μου, ακούστηκε ένας κεραυνός, εγώ έχασα το έδαφος κάτω από τα πόδια μου κε άρχισα να πέφτω!"
"Α, στο Διάολο!"
"Το ίδιο είπε κε Εκείνος!"
"Κε έτσι προσγειώθηκα μέσα σε ένα από τα καζάνια της Κολάσεως ανάμεσα στον Παπαδόπουλο που όποτε άνοιγε το στόμα του βρώμαγε φέτα κε στον Χίτλερ ο οποίος μου έλεγε στα Γερμανικά 'Sie auf den Preis und Reputation?' "
"Το οποίο ξέρετε τι σήμαινε;"
"Δεν ξέρω. Θα πρέπη να το γκουγκλάρετε, Δρ.Φλάντζα!"
"Κανονική Κόλαση πάντως..."
"Δεν λέτε τίποτα! Να μην σας πώ τι μορφή είχε ο Διάολος που μας τρυπούσε!"
"Να μου πείτε την επόμενην φοράν; Έχη περάση η ώραν μας..."
Τότε, ο κος Π. εμφανώς εκνευρισμένος σηκώθηκε από το ντιβάνι φωνάζοντας:
"Έτσι είστε εσείς οι ψυχαναλυτές! Μόλις αρχίζη κάποιος να σας λέη τον πόνο του, τον καημό του κε τους φόβους του, εσείς του πετάτε ότι τελείωσε ο χρόνος τους! Πραγματικά αναρωτιέμαι πώς βρίσκετε ακόμα δουλειές!"
"Κε εγώ αναρωτιέμαι", του απάντησα, "πώς είναι δυνατόν άνθρωποι που δεν σέβονται καθόλου την Τιμήν κε την Υπόληψιν κάποιου τρίτου, να είναι κε αυτοί που θυμώνουν περισσότερο αν θιχτή έστω κε στο ελάχισθον η δικήν τους! ....Καλήν σας ημέραν!"
Παρασκευή 6 Ιανουαρίου 2012
Το βιβλίο των Ιστολογικών Όντων, Κεφ.15
MIKEIUS
ή (απλώς)
Όσοι δεν είσασθε ακόμα, φαντασθείτε τον εαυτόν σας γέρον / γριάν να κάθεσθε εις ένα παγκάκι γκρινιάζοντας δια τους πολιτικούς, τα χαλασμένα πεζοδρόμια, τας απεργίας, τους ξένους, τα σκουπίδια, τον θόρυβο της πόλης, τας κοντάς φούστας των κορασίδων ή τα σκουλαρίκια στας μύτες κε στας αφαλούς. Αυτό ακριβώς κάνη εδώ κε πάρα πολλούς αιώνας το ιστολογικόν μας Ον Mikeius με μεγάλην επιτυχίαν ομολογουμένως. Μορφολογικώς το Ον αυτό, με σώμα γέρου αλλά κεφάλι κροκόδειλα, αρπάζη ότι περνάη από το παγκάκι στο οποίο κάθετω ξεκοκαλίζοντας το με μεγάλη ευκολία, χωρίς τύψεις αλλά κε χωρίς καμίαν Πολιτικήν Ορθότηταν. Άλλα μην σας ξεγελάη το ερπετοειδές του κεφάλι, ούτε να το μπερδεύουμε με άλλα Ιστολογικά Οντα Μη Πολιτικής Ορθότητας (όπως του Ιμάτζινου). Μέσα σε αυτό το κεφάλι κρύβη έναν πολύ έξυπνο εγκέφαλον ο οποίος καμία φορά μπορή να κάνη πολύ εύστοχας παρατηρήσεις δια ορισμέναν πράγματαν. Δυσθυχώς όμως μόνο εκή καθότι η στάσιμην γκρίνιαν ή μουρμούραν, όσο εύστοχη κε αν είναι μερικάς φοράς δεν εξέλιξε ποτέ κανέναν. Μόνο λίγον καιρόν ξαποσταίνη (στο ΜΠΡΑΦ του Εργαστηρίου Κωμωδίας) κε ξανά προς τα Μεσημεριανάδικα τραβά (τραβά- τραβά). Πάντως αν σκέπτεται μιαν τέτοιαν προοπτικήν κε σταδιοδρομίαν εμείς να του ευχηθούμε από τώρα, Καλή Ανίτα Πάνια!
Το Βιβλίο των Ιστολογικών Όντων, άνοιξε εις ένα δικόν του χώρο οπού εκή θα μπορείτε να βρίσκετε συγκεντρωμένας όλας τας αναρτήσεις.
Τετάρτη 4 Ιανουαρίου 2012
Χαρτοκοπτικήν με τον Εφραίμ!
Ένας άγιος άνθρωπος με όλη την Περιουσίαν του κεφαλαία που δεν ενδιαφέρετω δια τον υλικόν τούτο κόσμον, αλλά μόνο δια το μοναστήρι του, οδηγήθηκε τας χρονιάρας μέρας που πέρασαν εις την ψειρού. Θέλω να πιστεύω πως μιας κε δεν τον ενδιαφέρουν τα επίγεια, έτσι δεν θα τον νοιάξη κε η φυλακήν. Αλλά επειδή λένε πως μια φυλακή είναι ζόρικον πράγμαν, να δώσω κε μία τροφήν δια σκέψην: Φαντασθείτε μια φυλάκιση όπως την βιώνη ένας φτωχός Κακομοίρογλου που είναι μέσα δια χρέη στο δημόσιο, σε αντιδιαστολήν με τις συνθήκες φυλάκισης ενός Ηγούμενου με περιουσία. Ποιός πισθεύετε οτι θα στερηθή περισσότερο τας ελευθερίας του; Ποιός θα είναι πραγματικά φυλακισμένος; Επειδή όμως αχάρισθος δεν είμαι καθότι το μόνο που σκέφτομαι είναι το ποίμνιον του που στεναχωρήθη, κατασκεύασα ένα παιχνίδιον χαρτοκοπτικής ωσθέ να τον έχουν πάντα κοντά τους. Παίρνουμε ψαλίδι, κόλλα, χαρτόνι κε 2 λάστιχα (ή σπάγκους ή κορδέλας) κε αρχίζομεν!
ΒΗΜΑ Α'
Κάνομεν δεξί κλικ εις την παραπάνω εικόνα κε "Άνοιγμα Δεσμού Σε Νέα Καρτέλα" να εμφανισθή το πλήρες μέγεθος της εικόνας. Εν συνεχείαν βρίσκομεν έναν εκτυπωτή κε την τυπώνομεν .
ΒΗΜΑ Β'
Αλείφομεν όλην την πίσω περιοχή των κύκλων με κόλλα κε κολλάμε το χαρτί πάνω σε ένα (όχι πολύ χοντρό) χαρτόνι καρτερώντας με μοναχικήν υπομονήν μέχρι να στεγνώση. Στην συνέχειαν κόβομεν τας διακεκομένας γραμμάς με ψαλίδιον δίχως όμως των σημείων που εφάπτονται οι δύο κύκλοι. Δεν ξεχνάμε επίσης να τρυπήσωμεν τους τέσσερις μικρούς εσωτερικούς κύκλους.
ΒΗΜΑ Γ'
Τσακίζομεν δεξιόστρόφως στο σημείον που εφάπτωνται οι δύο κύκλοι έτσι ώστε ο πάνω κύκλος να πέση από την πίσω πλευρά (κε να βρεθή ανάποδα ο Ηγούμενος) κε ξανακολλάμε μεταξύ τους τους δύο κύκλους. Αν όλα πάνε καλά, αποκτούμεν έναν χαρτονένιον δίσκον με δύο πλευρές: Μία με τον Ηγούμενο κε μία με τα κάγκελα αντεστραμμένα.
ΒΗΜΑ Δ'
Τώρα περνάμε με θηλιά τα 2 λάστιχα στις 2 μικρές τρυπούλες, ένα στην αριστερή κε ένα στην δεξιάν συμφώνως του παραπάνω σχεδίου. Επαναλαμβάνω, πώς αν δεν σας βρίσκετω λάστιχο μπορείτε να δέσετε σε θηλιάν κορδέλαν η σπάγκον.
ΚΕ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙΝ ΣΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΟΝ!
Κρατήσθε τας άκρες των λάστιχων με τα δάχτυλαν σας κε περιστρέψτε τον δίσκον μέχρι να τυλιχθούν κε να τεντωθούν τα λάστιχα αριστερά κε δεξιά. Στην συνέχεια χαλαρώνετε τα χέρια σας να ξετυλιθούν τα λάστιχα κε να περισταφή ο δίσκος. Ως δια μαγείας, ο Ηγούμενος Εφραίμ θα φανή να βρίσκεται εντός της φυλακής! Είς αυτόν το σημείον προσεύχεσθε δυνατά καθότι η Εκκλησία Η Βασική Αρχή του Κινηματογράφου έκαμε κε πάλι το θαύμαν της!
Κυριακή 1 Ιανουαρίου 2012
Κόβωμεν την Βασιλόπιταν!
Αγαπητοί μου αναγνώσθε, Καλήν Χρονιάν κε Καλήν Ανάστασιν με αυτούς που έχουμε μπλέξη!
Ήλθε κε πάλι ο καιρός δια το παραδοσιακόν κόψιμον της πιτός μας. Η συμβίαν μου κυρα Φλάντζενα, έφτιαξε με τις φανταστικές της συνταγές (τις οποίες δεν μας αποκαλύπτη) μιάν Billy-Pie όπως την ονομάζουν είς τα Νορβιγικά κε επειδή δεν είμασθε χαραμοφάηδαι να την μοιράσομεν μόνον σε στενόν οικογενειακόν κύκλον καλέσαμε κε μερικούς που μάλιστα είχαμε να να τους δούμε από παλιά. Συγκεκριμένα από πέρυσι!
Την WCριάσαμεν συμφώνως του εθίμου της Θρησκείος μας (όπως άλλοι την σταυρώνουν συμφώνως την δική τους) κε την κόψαμεν σε κομμάτια αναλόγως των καλεσμένων.
Ένα κομμάτι δια τον (γκούχου γκούχου) Πρωθυπουργόν της Καραγκιοζλάδας . Μόνον που επειδή δεν υπάρχη στην ουσίαν κάποιος πρωθυπουργός, αλλά μια μαριονέτα δώρον του ΔΝΤ δεν της δώσαμε κάποιο κομμάτι από την πίτα μας, αλλά μια πίτα παιχνίδι να κάνη οτί την τρώη! Μην πηγαίνουν κε χαμένα τα κομμάτια δηλαδή.
Στον δε πρώην-δεν λέη να ξεκουμπισθή- Πρωθυπουργόν, δώσαμε ένα μισό κουλούρι (δεν κατάλαβε την διαφορά) κε τον στείλαμε στην ευχή της Στατσακιδίας!
Ο ποιητής μας φανφάρας, κος Σαμαράς μας έκανε παρατήρηση που του κόψαμε ένα πολύ μικρό κομμάτι αλλά του είπαμε πώς θα έχη την ευκαιρία να φάη πολλές πίτες στο μέλλον εφόσον μάλλον θα τον λουστούμε ως Πρωθυπουργόν.
Δια τα ακροδεξιάν μπουμπούκιαν της (γκούχου γκούχου) Κυβέρνησης Παπαδήμου δύο κομμάτια με δώρα έκπληξην (το πώς χωρέσαν μέσα στην πίταν είναι κε η μαγεία της μαγειρικής της κυρα Φλάντζενας) δια να έχουν να παίζουν τους υπουργούς! Ένα ξύλινον καραβάκι δια τον Υφ.Ναυτιλίας μας κε μια κούκλα Κόναν Ο Βάρβαρος (με το Τσεκούρι) δια τον Υπ. Μεταφορών κε Δικτύων.
Κε επειδή εις αυτό το μοίρασμαν της πιτός δεν ήθελα να λείψουν αι αριστεραί δυνάμεις, τις καλέσαμε να συμετέχουν με την υπόσχεσιν μας πως εξαιτίας της τρομερής λάσπης που είχανε φάη τον χρόνο που μας πέρασε (κυρίως απο εκείνους που φοβούνται δια τας καρέκλας τους) οφείλουμε να τους δώσωμεν τιμητικά το μεγαλύτερον κομμάτι. Αυτό βέβαια που δεν τους είπαμε είναι οτι το κομμάτι αυτό θα είναι κοινό οπότε θα πρέπη να το μοιρασθούν μεταξύ τους παρόλλας τας μικροδιαφοράς τους!
Δια να μην νομίζετε ότι ξεχάσαμε τον συντετριμμένο! Φυσικά κε ουχί! Δια τον κον Βενιζέλο που πονάη κε πάσχη βλέποντας όλα αυτά τα σκληρά μέτρα που βάζη, η κυρα Φλάντζενα φρόντισε στο δικό του κομμάτι να βάλη μέσα ένα λογαριασμό της ΔΕΗ με το Ειδικό Τέλος Εισφοράς υποχρεώνοντας τον να το μασήση! Πραγματικά μείναμε κε ημείς συντετριμμένοι βλέποντας τον να προσπαθή να το καταπιεί μαζί με την πίτα!
Η υπόλοιπη πίτα μοιράσθηκε εις έξι ομοιόμορφαν κομμάτιαν. Ένα δια μέναν, ένα δια την κυρα Φλάντζενα, δύο δια τα Φλαντζάκια μας, ένα δια την σομπομπολόρνηθα Πανούλη κε ένα δια τον παπαγάλον μου κό Λεό ο οποίος μάλισθα εκέρδισε το φλουρί (ένα φλατζοευρώ το οποίο καθώς φαίνεται θα είναι κε το νόμισμαν που θα επικρατήση στας αγοράς) πεταρίζοντας χαρούμενος είς το δωμάτιον φωνασκώντας "Κερδισα! Κέρδισα! Κροοο!Κροοο!"!
Δια να είμαστε κε ακριβοδίκαιοι...
"Κε εγώ;" αισθάνθηκα ένα χτύπημα εις τον ώμον. Ήτω απ' τον κον Πάγκαλον.
"Τι, εσείς;"
"Εγώ δεν έχω πίτα;" ρώτησε με παράπονο ξεψαχνίζοντας τα εναπομείναντα ψιχουλάκια του δίσκου.
"Μα δεν θυμόσαστε, κύριε Αντιπρόεδρε;", του απαντώ. "Μαζί την φάγαμε την Βασιλόπιτα!"
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)