Επιτέλους, βρίσκοντας διεξοδον απο την Θεόκουφην Γήν απο μυστικόν πέρασμαν επεστρέψανεν, φέροντας μαζίν κε μια σομπολόρνηθαν (α.κ.α. "Ο Πανούλης").
Φτάνοντας εις το γραφείον μας, βρεθήκαμε όμως αντιμέτωποι με ένα παράδοξον θέαμαν! Συναντήσαμε ένα δεύτερο εαυτόν όμοιο κε απαραλαχτον με εμάς! Φαντασθείτε το σόκ του κου Λεώ.
Πως έξηγείτω όμως αυτό το παράδοξον; Βάλαμε κάτω
τα γκλάβας μας
(μίαν λέξην που αρέση εις την εξαδέλφη Φλαντζόλα) κε το αναλύσαμε επιστημονικώς:
Φαίνετω πώς απο κάποιον σπήλαιον χωρίς να το γνωρίζομεν, ακολουθήσαμεν μίαν
Αστρικήν Πύλην η οποίαν οδηγούσε εις μίαν παραλληλην διάστασην που ένας άλλος μας εαυτός, όχι μονον δεν είχε φύγη ποτές δια την Θεόκουφην Γήν, αλλά όσο εγώ την εξερευνούσα είχε προλλάβη να ανεβάση δύο αναρτίσις κε ένα βίνδεον!
Καταλαβαίνω, πώς μιαν τέτοιαν εξήγησιν είναι δύσκολο να την καταλάβη κάποιος που δεν γνωρίζη απο Φλαντζοφυσικήν, οπότε θα σας μεταφέρω με ποιό απλά λόγια όπως ακριβώς το ανέλυσε η γυναίκα μου :
"Πάλι μαλακία έκανες, μου φάινεται. Αλλά δεν με σκέφτηκες που τώρα θα έχω να σιδερώνω δύο σακάκια!"