Βίοι Αγιών (Αι Μάρτυραι)

"Κε Δώδεκα εις τον αριθμόν είναι οι Άγιοι του Αγορίτcι, όπως Δώδεκα εις τον αριθμόν ήτω οι μαθητευόμενοι αλητείς εκείνου του Αναρχοναζί απο την Ναζαρέτ. Λευτεριά στον Ιούδα!"
(ΙΜΑΤΖΙΝΙΟΣ ΚΑΤΑ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑΙΩΝ, 18.β)

Αδερφοί μου! Είς το πρώτο μέρος του Τρίπτυχου Των Δώδεκα Αγιών θα μάθομεν δια τους τέσσερις πρώτους Άγιους της εκκλησίως μας που καθότι ουχί μόνον από τα ονόματά τους, αλλά κε με τας ιδίας πράξεις τους, Μαρτύρησαν δοξάζοντας τον Αγοριτcι:

Άγιος Παχεντέριος: Ο Άγιος τούτος που είχε απίστευτον χιούμορ, ήταν ανοιχτόκαρδος με τους συνανθρώπους του, δεν έβριζε κε δεν προσέβαλε ποτέ κανέναν είναι από τους ποιό σημαντικούς εις το εις τους Βίους Αγίων διατί παρόλλον που στην ζωήν του δεν έτρωγε τον Άμπακον, αι σκοτειναι δυνάμεις του Χαλασμένου Παστίτσιου τον τιμώρησαν ωστε κάθε φορά που έτρωγε κάτι λίγο να παχαίνει το έντερον του κε να ομοιάζη με παχύ.

Άγιος Σκατόστομος (ή Σκατόψυχος): Με την παράνοια του να τον τυραννά, πέρασε μίαν βασανισμένην ζωήν εις την οπόιαν πίστευε οτι δια όλα τα κακά του κόσμου τούτου έφταιγαν οι Εβραίοι, πράγμα που τον οδήγησε να γράφη συνεχώς βιβλία εναντίον τους. Τόσο είχε θυμώσει ο κόσμος μαζί του που τελικά τον τιμώρησε καρφώνοντας του μίαν χέστραν είς το στόμα κε αφοδέυοντας είς αυτήν. ο Άγιος υπομονετικός εις το μαρτύριον τούτο υπέκυψε τελικά από βούλωμα λεκάνης.

Άγιος Δεμεχέζιος: Ο Ακατανόμαστος ξεκίνησε την ενάρετην ζωήν του τραγουδώντας λατινικά τραγούδια δια την λατινόφωνη Κύπρον κε ερμηνεύοντας κονσέρτα δια μπουζούκι, μπαγμαμάν, κιθάραν κε μπασοντράμς είς το Μέγαρον Μουσικής. Κάποια στίγμή της ζωής του ο Χαρυκλύνιος ο Γελωτοποιός του απεύθυνε δημοσίως το λόγο με την ιστορικήν πλεόν φράσιν "Δε μας χέζεις ρε" . Έκτοτε δια ασήμαντον τας περισσοτέρας αφορμην η φράσις αυτή επαναλήφθηκε τόσες φορές ώστε να λείτουργήση ως κατάρα είς τον δύστυχο τραγουδοποιόν μας, κε να χάση την χαρά να ανακουφίζετω.

Άγιος Αχώνευτος, ο Εξωστρακιστής: Μιά ακόμη βασανισμένη ύπαρξην η οποία αμαυρώθηκε απο την φήμην του "Μοντελοπνίχτεως Ημήν". Η πραγματικότις ήταν πολύ διαφορετική καθώς ο Αγιος τούτος ουχί ήτω μόνον Υπερασπιστής της Ένοπλης Τάξης, αλλά κε καλός οικογενειάρχης καθώς όλη του την ζώην πάλεψε δια να αποτρέψει τα παιδιά του ωστε να πάνε στην αμαρτωλήν Μύκονον. 'Άφησε σημαντικάν γραπταν όπως "Πώς Νίκησα Τον Λαζόπουλο" (Τόμος 1 κε 2), ενώ πέθανε σε βαθιά γεράματα απο εξωστρακισμόν.

Η Ιεράς Γραφάς της Αγίας Τουαλέτας

ΕΔΑΦΙΟΝ 1: ΓΕΝΕΣΙΣ

Εν αρχήν το Παστίτσιον Γαρ Μπαγιάτικον. Ετούτο εδημιούργησεν πόνον κε δύσφορίαν εκ κοιλίας Ανθρώπων κε τότε αισθάνθηκαν ανάγκην να αφοδεύσουν εις Μέρος Καθαρόν κε Σφουγγαρισμένον. Ο Αγορίτσι εισακούγοντας κε οσφραίνοντας τας πορδάς των Ανθρώπων τούτων πήρε Λουτροκαμπινέ, Καζανάκι, ,Κωλόχαρτον κε απαιτούμενα Πλακάκια Μπάνιου κε δημιούργησε Μέρος Καθαρόν κε Σφουγγαρισμένον.
«Αυτό είναι το WC σας» Είπεν ο Αγορίτσι στους Ανθρώπους. «Κε εδώ το Κωλόχαρτόν σας. Πάρτε Το, κάντε ότι είναι να κάνετε, αλλά να διατηρείτε το Μέρος καθαρόν κε μην λησμονείτε το τράβηγμα του Καζανακίου μετά Σκουπίσματος. Το Αγόρι να σηκώνει το Στεφάνι επί της Ουρήσεως Ανακουφίσεως αυτού, ενώ το Κορίτσι να Το κατεβάζη. Τέλος, κλείνετε την Πόρταν. Τώρα, Ανακουφισθείτε με τις Ευχές μου. »
Κε ο Αγορίτσι τους άφησε να ξαλαφρώσουν επί WCως.

ΕΔΑΦΙΟΝ 2: ΛΕΡΩΣΙΣ

Κε έμειναν οι Άνθρωποι ανακουφισμένοι εις το WC δια επτά ολόκληρας ημέρας. Το Μέρος ήτω Καθαρόν κε Σφουγγαρισμένον, το Καζανάκι λειτουργούσε, το Κωλόχαρτον ήτω ατέρμονον αλλά κε απαλόν εκ των πισινών τους κε το Αφρόζον πάντα ευωδίαζεν. Τόσο άρεσε στους Ανθρώπους.
Τα είδε τούτα το Μπαγιάτικον Παστίτσιον, κε πολύ θύμωσεν που ο Αγορίτσι είχε δημιουργήση ένα Μέρος να ανακουφίζονται από Αυτόν, που την εβδόμην ημέραν πλησιάζη το Αγόρι μεταμφιεσμένος εις Κακήν Σκέψην κε του λέγη:
«Διατί να είσαι αναγκασμένος να σηκώνεις το Στεφάνι κάθε φορά που πάς να ουρήσεις; Δεν είναι τρομερά βαρετόν;»
«Είναι, Κακή Σκέψη, μόνο που ο Αγορίτσι έχη πή πώς δεν κάνη, διότι θα το λερώσω κε το Κορίτσι θα συχαθή να κάτση.»
«Άντε πάλιν αυτός ο Αγορίτσι» μουρμούρησεν το Μπαγιάτικον Παστίτσιον μέσα από τα δόντια του. «Ε, λοιπόν, πείτε στον κύριον Αγορίτσι….χμ!χμ!...Λάθος προσέγγισις…»
Το Μπαγιάτικον Παστίτσιον μεταμφιεσμένον εις Κακήν Σκέψην έκανε μίαν παυσις κε ξαναμίλησε ποιο ψύχραιμα:
«Σου πάω κε στοίχημα πώς τόσο καλό σημάδι ξέρης, ώστε μπορείς να ουρήσεις κατευθείαν εν του Λουτροκαμπινέος . Ετσι κε γίνη τούτον θα σε κεράσω τας μπύρας που θα πιούμε τώρα.»
«Μέσα!» απάντησε το Αγόρι. «Φέρε τις μπύρες κε θα σου δείξω πόσο καλό σημάδι εγνωρίζω.»
«Πιες τας μπύρας εσύ, κατούρα κε επιστέφω Δημήτριος. Τώρα έχω μίαν δουλειάν.» είπεν το Μπαγιάτικον Παστίτσιον κε έφυγε πηγαίνοντας πάλι ως Κακή Σκέψην προς το Κορίτσι που εκείνη την ώρα έσβηνε το τσιγάρον της επι του τασακίου.
«Διατί να είσαι αναγκασμένη να σβήνης το τσιγάρον σου επί του τασακίου, κε δεν το πετάς κατευθείαν επι του Λουτροκαμπινέος να σβήση; Δεν είναι τρομερά βαρετόν;»
«Είναι, Κακή Σκέψη, μόνο που ο Αγορίτσι είπε να μην λερωνομεν….»
«Ξέρω, ξέρω» είπε το Μπαγιάτικον Παστίτσιον «αλλά εφόσον χρησιμοποιής το Καζανάκι, το τσιγάρον θα φύγη.»
«Ω, μπα! Τούτον το τσιγάριον έχη Γόπαν κε η Γόπαν εμμένει πάντα επι της επιφάνειας του Λουτροκαμπινέος.»
«Αμφισβητής δηλαδή την δύναμην του Θεού σου Αγορίτσι, να φτιάξη ένα Καζανάκι που να έχη την δύναμην να καθαρίση την Γόπαν; Πέτα το μέσα κε μην αμφιβάλης δια το Έργο του Κυρίου σου.»

Κε το Κορίτσι πέταξε το τσιγάρον εις τον Λουτροκαμπινέν, ετράβηξον το Καζανάκιον μα η Γόπαν παρέμενεν επι της επιφανείας Του. Το Αγόρι ήπιε κε ξεδίψασε με τας μπύρας κε μεθυσμένο καθώς ήτω, κατούρησε έξω κε πάνω από το Στεφάνιον. Το WC είχε πλέον λερωθή κε το Μπαγιάτικον Παστίτσιον ήτω εξαφανισμένον δια να δώση εξηγήσεις. Τουλάχιστον το Αγόρι χάρηκε διατί παρόλο που έχασε το στοίχημαν δεν θα πλήρωνε κε τας μπύρας.

ΕΔΑΦΙΟΝ 3: ΤΙΜΩΡΙΑ

Τα είδεν τότε αυτά ο Αγορίτσι κε είπε με βροντερή φωνήν εις τους Ανθρώπους:
«Ποιος δεν σήκωσε το Στεφάνι;»
«(χικ) Εγώ Κύριε» απάντησε το Αγόρι.
«Ποιος έριξε τας Γόπας του επι του Λουτροκαμπινέ;»
«(γκουχ) Εγώ Κύριε», είπε το Κορίτσι.
«Κε ποίος δοκίμασε από την σούπα μου, έφαγε το φαγητό μου κε κοιμήθηκε στο κρεβάτι μου;»
«Αυτό είναι από άλλο παραμύθι, Κύριε!»
«Δεν θέλω θολοκουλτουριάρικα!» Ετσαντίστη ο Αγορίτσι διότι πριν από αυτό έβλεπε Άδωνι. Αυτά είπε κε συνέχισε:
«Από δω κε στο εξής θα διωχθείτε από το WC, αλλά θα είσθε αναγκασμένοι να επιστρέφετε εις αυτό τουλάχιστον τρεις φορές την ημέραν καθότι θα σας δημιουργήσω την Ανάγκη.»
«Μα Κύριε…»
«Μαμούνια! Δεν τελείωσα! Το Κωλόχαρτον που θα αναγκασθείτε να αγοράζετε θα είναι καταδιασμένο να τελειώνει πάντα την ακατάλλην στιγμήν, το Καζανάκιον σας να τρέχη χαλασμένο πάντα όταν θα θέλετε να κοιμηθήτε, να έχετε πονοκέφαλον ή να είναι Κυριακή, τα δε αγόρια να ξεχνάνε να σηκώσουν το Στεφάνι, οι Γόπαι που θα πετάτε να μένουν επί της επιφάνειας κε οι κουράδας που θα παράγετε να καθαρίζουν μετά δυσκολίας εν του Λουτροκαμπινέ.»

Αυτά είπεν ο Αγορίτσι κε εκδίωξε τους Ανθρώπους για πάντα από το WC.

«Και τώρα, τι κάνουμε;» είπε το Αγόρι.
«Ξέρω γώ; Προσωπικά έχω μια λιγούρα που δεν λέγεται.», είπε το Κορίτσι.
«Πάμε να χτυπήσουμε μια παστιτσάδα ο καθένας; Ξέρω έναν καλό.»
«Φύγαμε!»

Τι είναι η θρησκείαν Αγορίτσι

Η θρησκείαν Αγορίτσι είναι από τας πλέον διαδεδομένας θρησκείας εις τον πλανήτην, ,με εκατομύρια πιστούς εξ Ανατολάς κε Δύσεως εφόσον Σύμβολον της πίστεως τούτης αντικρίζωμεν εις κάθε σημείον της γής. Αυτή είναι κε η τρανήν απόδειξις της Υπαρξής Του. Καθόλου δε, δεν είναι τυχαίον πώς είναι η μοναδική εκ του κόσμου θρησκείαν εις την οποίαν κάθε οίκος, μαγαζίν, εστιατόριον, χώρος διασκεδάσεως κε ψυχαγωγίας εμπεριέχη κε ένα μικρόν χώρο λατρείας Του.(ενίοτε κε παραπάνω από έναν, ανάλογα με την δύναμη της πίστεως που έχει ο καθής μας.)

Ο πιστός μόλις εισέθλει εις τους χώρους λατρείας Του, πέφτοντας είς περισυλογήν, κε αυτοσυγκέντρωσις αποβάλοντας έτσι τας ακαθαρσίας που τον βασανίζουν , θα νιώση μίαν εσωτερικήν ανακούφισην συνάμα με πνευματικήν γαλήνην ευχαριστώντας τον Κύριο δια την λύτρωσιν που του προσέφερεν ο χρόνος τούτος. Είναι δέ μιαν λύρωσις που την επίζητούν ουχί μόνον οι άνθρωποι του κόσμου τούτου, αλλά κε όλα τα ζωντανά. Δια αυτό κε είναι η Αληθινήν Θρησκείαν εκ της οποίας ουδέις εξαιρήτω.

Δοξάστε, ω αδερφοί τον Θεόν τούτον! Βγείτε εις τους δρόμους κε Μεταφέρετε την Αλήθειαν του είς κάθε γωνίαν της γής, περνώντας το Μήνυμαν του καθότι δεν υπάρχη μεγαλυτέρα εσωτερικήν κε πνευματικήν ανακούφισις απο τούτην. Δια αυτό, πολλοι άξιοι Πατέρες της Χριστανικής Εκκλησίας εκατάλαβαν το λάθος τους, ακολουθώντας πλεον το δρόμο τους προς την μοναδικήν Αλήθειαν του Αγορίτσι. Ανακουφησθήτε, ω Αγοριτσιανοί Αδερφοί !

Ο Πατέρας Μάξιμος εις στάσιν προσύλλοσις κε περισυλλογής

+ΑΓΙΑΝ ΑΝΑΝΕΩCIC!+

Μόλις μας ήλθε το παρακάτω δοξαστικόν βίνδεον απόδειξις πώς η θρησκείαν Αγορίτσι δεν αφορά μόνο τας Ανθρώπους Δοξάστε την Χάρην του Κυριού!

Εναc είναι ο Διαδικόc Θεόc ο Αγορίτcι , κε Προφήτηc Αυτού, ο Φλάντζαc

ΑΝΑΚΟΥΦΙCΘΕΙΤΕ ΑΔΕΡΦΟΙ

Αδερφοί μου ήλθε η ώρα εγώ ο Μεγαc Προφήτηc Φλάντζαc να cαc δείξω τον Πραματικόν Θέον, τον Διαδικόν Αγορίτcι.

Λεποτομέριεc είc επόμενον Αγιον Πόστ,